- ayaq-ayağa
- нога в ногу.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
ayaq-ayağa
Смотреть что такое "ayaq-ayağa" в других словарях:
ayaq-ayağa — z. 1. Bir vaxtda, birdən, o biriləri ilə bir vaxtda ayağını qoyub götürərək; bərabər, birlikdə. Uşaqlar ayaqayağa yeriyirlər. 2. məc. Öz hərəkət və görüşünü uzlaşdıraraq, uyğunlaşdıraraq. Zəmanə ilə ayaqayağa getmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl-ayaq — top. Qollar ilə qılçalar birlikdə. Əl ayağını bağlamaq. Əl ayağı titrəmək (əsmək). – <Köməkçi dedi:> Səriyin əl ayağını, sürün onu bəri. . . Nə olubdur? C. C.. Hatəmxan evin yerindən tərpənmir, Pası əl ayağını uzadır və onu yerə çırpırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş-ayaq — 1. z. 1. Tamamilə, başdanayağa, büsbütün, başdan ayağa qədər. Kafirə bax! Gör nə bədimandı bu! Dur qaçaq, oğlum, baş ayaq qandı bu. M. Ə. S.. 2. Tərs(əsinə), əksinə, başı ayağına və ayağı başına tərəf. Baş ayaq yatmaq. Başayaq etmək. Baş ayaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaqlaşmaq — f. 1. Biri ilə ayaq ayağa gedə bilmək, bərabər getmək, birgə yerimək. Bizi müşayiət edən küçə adamları faytonla ayaqlaşıb bərabər gedə bilərdilər. M. S. O.. <Səlim> atı yavaş yavaş sürdü ki, Abbas kişi ayaqlaşa bilsin. M. C.. Mən Eldarla… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərəkət — is. <ər.> 1. Bir şeyin və ya onun hissələrinin sabit bir nöqtəyə görə öz yerini və ya vəziyyətini dəyişməsi; hərəkətsizliyin, sükunətin ziddi olan vəziyyət. Ritmik hərəkət. Dairəvi hərəkət. – Cismin hərəkəti onun hissələrinin hərəkətilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalxmaq — f. 1. Ayağa durmaq, dik vəziyyət almaq. Müəllim sinfə girdikdə şagirdlər qalxdılar. Bütün salondakılar ayağa qalxdılar. Hamı yerindən qalxıb sıraya düzüldü. – Harın at qalxdı dik ayaq üstə; Ox dəyən ahu kimi tullandı. A. S.. Gəlinlər, qızlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qədəm — is. <ər.> 1. Addım. Vəsiqəli adamlara hər qədəmdə təsadüf etmək mümkün idi. M. S. O.. Atlar başladılar qədəm ilə getməyə. Ə. H.. // Saylarla bərabər məsafə bildirir. Uzaqda bir alaçıq görünür, alaçıqdan on qədəm kənar, kolun dalısında Sona… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
